Po raz kolejny chciałbym szczerze podziękować wszystkim, którzy przyczynili się do wygrania i zrealizowania mojego projektu Dookoła Europy z Idee Kaffee, głosującym na mnie, wspierającym mnie, wytrzymującym moje zmiany koncepcji, pomagającym w przygotowaniach i w trakcie wyjazdu, wszystkim, którzy mnie gościli na trasie lub po prostu się uśmiechali, firmie Idee Kaffee za zorganizowanie tak ciekawego konkursu, studiu zdrowia i urody Marrakesh za profesjonalną depilację i innym, o których zdarzyło mi się pominąć...

Właśnie dobiegła końca druga edycja Idee Kaffee Challenge. Decyzją internautów, jak i jury wygrał Bartosz Mazerski, który postanowił pobiec w maratonie na Antaktydzie. Gratulacje! :)
Planowany start: marzec 2014... szczegóły na stronie konkursu

Wtorek, 5 czerwca 2007, temperatura:
dystans: 160.05 (10.00) km, czas jazdy:

Liczyłem się z tym, że w pociągu

Liczyłem się z tym, że w pociągu (ze względu na rower i bagaż) nie będę mógł zmrużyć oka. Początkowo tak było. Zaczęło się jednak od tego, że po wpakowaniu roweru i przyczepki do ostatniego wagonu (tradycyjnie nie było przedziału dla rowerów) okazało się, że za chwilę zostaną dołączone kolejne wagony i będę musiał się ekspresowo przenieść. Na szczęście jakoś nie miałem z tym problemu, wpakowałem się do wagonu z bandą pijanych żołnierzy wracających z przepustki, albo udających się na jakieś ćwiczenia, wolałem unikać kontaktów, nawet tak zakombinowałem, że było dojście do toalety, co początkowo wydawało mi się trudniejsze niż w przypadku dwóch rowerów. Wreszcie przydał się zapasowy sznurek... i tym oto sposobem wszystko co z sobą zabrałem się przydało, w mniejszym lub większym stopniu... no poza zapasową oponą, parą klocków hamulcowych i zapasowymi linkami.
dzień 2

W każdym razie ubrany w spodenki rowerowe i koszulkę z krótkim rękawkiem czuwałem chwilami tylko siadając w korytarzu. Pierwsza godzina zleciała szybko, miałem co pić, co jeść, o czym myśleć, poza tym było chłodno, więc trudnej było o uczucie senności. Przed godzina trzecią wagon z lekka się opustoszył, znalazło się także miejsce siedzące w przedziale, z widokiem na rower...tylko trzeba się było oprzeć głową o szybę... no i zasnąłem. Obudziłem się jakieś 10 km przed Laskowicami, gdzie wysiadłem, mimo iż pociąg jechał do Gdyni. 6:22, już nie było zimno. Zaopatrzyłem się tylko w trochę prowiantu i ruszyłem. Asfaltami przez Wdecki Park Krajobrazowy. Bocznymi drogami prawie jak po ścieżce rowerowej, klimatycznie, zwłaszcza przed Gogolewem, gdzie skusiłem się na skrót, kocie łby, kałuże, trochę piachu� miłe urozmaicenie. Gdy już dojechałem do Gniewu, to i do zamku. Z punktu widokowego zobaczyłem, że prom kursuje. Była to dla mnie niewątpliwa atrakcja, bo ilekroć się tam znajdywałem, to zawsze, czasem z dziwnych powodów ów prom nie kursował. Po pokonaniu Wisły, już od Jarzębiny poczułem, że jestem już tak blisko iż czas uruchomić rezerwy. Do Tczewa starałem się, nie zwalniać� za Tczewem zresztą też, bo o 16 miałem być w domu na obiad, a o 15 miałem odwiedzić koleżankę, która niedawno miała ciężki wypadek na rowerze... a przecież w Tczewie byłem dopiero kilka minut po 13. Uff... no i dojechałem.

Linkuj | Komentuj | Komentarze(0)

K O M E N T A R Z E

Nie ma jeszcze komentarzy.Komentuj