Po raz kolejny chciałbym szczerze podziękować wszystkim, którzy przyczynili się do wygrania i zrealizowania mojego projektu Dookoła Europy z Idee Kaffee, głosującym na mnie, wspierającym mnie, wytrzymującym moje zmiany koncepcji, pomagającym w przygotowaniach i w trakcie wyjazdu, wszystkim, którzy mnie gościli na trasie lub po prostu się uśmiechali, firmie Idee Kaffee za zorganizowanie tak ciekawego konkursu, studiu zdrowia i urody Marrakesh za profesjonalną depilację i innym, o których zdarzyło mi się pominąć...

Właśnie dobiegła końca druga edycja Idee Kaffee Challenge. Decyzją internautów, jak i jury wygrał Bartosz Mazerski, który postanowił pobiec w maratonie na Antaktydzie. Gratulacje! :)
Planowany start: marzec 2014... szczegóły na stronie konkursu

Piątek, 4 maja 2012, temperatura: 14.0
dystans: 345.50 (0.00) km, czas jazdy: 12:03

Dookola Europy, dzien 4

Bratyslawia - Ptuj

Od rana padało. Tym spokojniej konsumowałem śniadanie, ale gdy osoba, u której spałem musiała iść do pracy, musiałem wyjść także ja. Windą tym razem osobno. Opady deszczu na szczęście nie były dokuczliwe i towarzyszyły mi w zasadzie tylko do granicy z Węgrami i jeszcze kilka kilometrów dalej. Kawałek za granicą ukazała się ścieżka rowerowa, jednak nie miałem najmniejszego zamiaru nią jechać. Może gdybym miał rower MTB z pełną amortyzacją? Kilka kilometrów dalej jednak, po małej przerwie, pojawiła się ścieżka na którą wjechałem z czystą przyjemnością i podążałem nią tak długo jak tylko była z „bananem” na twarzy – przydałoby się więcej takich dróg, jednak od najbliższego większego miasta jechałem już tylko szosami, bo nie natrafiłem już na żadna inną drogę rowerową z prawdziwego zdarzenia.

Jechało się cały czas całkiem nieźle. Wiatr boczny, czasami lekko w twarz, prawie nie przeszkadzał. Sporo ułatwiało ukształtowanie terenu, generalnie płaskie. Nie spotkałem żadnego szosowca, ale kawałek odpocząłem jadąc za jakimś pojazdem rolniczym.

Po pewnym czasie znudziły mi się te równinne krajobrazy w zasadzie pozbawione lasów, więc postanowiłem sprawdzić, czy uda mi się zajechać nad Balaton. W sumie udałoby się, gdybym rano wystartował wcześniej. Pomijam tutaj fakt, że pisząc relację i analizując mapę dziwię się obranej drodze. Faktem jest też, że w swoim GPSie nie posiadałem mapy Węgier, dlatego jechałem na czuja. Jakby nie patrzeć, było to całkiem ciekawe doświadczenie, pierwszy raz na takim dystansie.

Uwaga na spadające samoloty... i niebezpiecznie wyprzedzających kierowców...

W miejscowości Csorna zatrzymałem się na posiłek i małe zakupy, podczas których rozszalał się intensywny deszcz. Spokojnie wyszukałem w sakwie kurtkę i ochraniaczy na buty i ruszyłem w trasę, nie miałem czasu czekać aż przestanie padać. Na szczęście szybko się rozpogodziło i zacząłem schnąć. W miejscowości Janoshaza uznałem, że lepiej będzie jeśli Balaton sobie odpuszczę.

W Zalalovo zatrzymuje mnie przejazd kolejowy, co wykorzystuję na przywdzianie rękawków. Gdy pociąg się oddalił, oczom moim i nogom ukazał się nie wiadomo jak długo ciągnący się podjazd wijący się serpentynami. Podobało mi się to, jednak jakoś nie mogłem sobie przypomnieć, abym w planach miał jakieś góry na tym odcinku. Na szczęście okazała się to tylko jednorazowa atrakcja. Za podjazdem trochę zwolniłem, aby popatrzeć na zachodzące słońce. Niestety aparat w telefonie słabo sobie radzi w takich sytuacjach.

W Słowenii od granicy nie ma żadnej innej sensownej opcji, jak dwa km drogą ekspresową. Na szczęście w nocy i z górki. Pół godziny później byłem już w Chorwacji. Może byłoby szybciej, ale chorwacka straż graniczna musiała zamęczać pytaniami:
Gdzie jedziesz i w jakim celu?
Turystycznie, do Słowenii...
Ale po co? Ale jak? W nocy rowerem? Na jak długo?
Dookoła Europy jadę (tutaj pokazuję napisy na koszulce i nieco o tym opowiadam).
Poczułem się, jakbym się cofnął w czasie, chyba z przyzwyczajenia do poruszania się wyłącznie po strefie Schengen. Dosłownie godzinę później miałem powtórkę z rozrywki, tylko że tym razem Chorwat zabrał mi jeszcze więcej czasu.

Jazda nocą wielu osobom kojarzy się z monotonnym nabijaniem kilometrów - żadnych widoków. Tymczasem moje pierwsze kilometry po Słowenii wspominam jako jedne z piękniejszych podczas mojej wyprawy, być może dzięki panu księżycowi. Moja droga wiodła wzdłuż krętej Dravy, której okoliczne łąki (taras zalewowy) pokryte były delikatną mgiełką z której wyłaniały się Chorwackie góry. Do celu dojechałem bez problemu. Ruch samochodowy w zasadzie nie istaniał, a apogeum szczęścia była para policjantów stojących na wjeździe do miasta. Szczęście ma jednak swoje granice, bo okazało się, że żaden z nich nawet słowa po angielsku, ani niemiecku nie wydusi. Pokazałem im nazwę ulicy zapisaną w telefonie, a oni zaczynają mi tłumaczyć w swoim języku, jakby nie widzieli, że nie rozumiem. Jedyne co udało mi się wyłapać, to centrum miasta. Podziękowałem się i pojechałem szukać innych wskazówek, a gdy szybko nic nie znalazłem, zadzwoniłem do Anke z prośbą o wskazówkę, na co po prostu przyjechała samochodem. Pojechaliśmy do niej razem, tj. ja za nią na rowerze.

Wiem jedno, nienawidzę węgierskich kierowców... chociaż podobno słoweńscy nie są lepsi... przekonam się.

Linkuj | Komentuj | Komentarze(7)

K O M E N T A R Z E

anonimowy Flash - 03:18 niedziela, 6 maja 2012 | linkuj

vanhelsing, rzeczywicie, zakochaem sie w Soweni :)

wilku, ale TIRy co prawda swoje nawyy, jednak mnie chodzilo o kierowcow osobowych

Paweł Gda. - 12:08 sobota, 5 maja 2012 | linkuj

Od momentu kiedy wjedzie do Włoch będzie można zobaczyć namiastkę tego co widzi. Google Street View ma opanowane Włochy, Francję i Hiszpanię. Albo nawet odpalić Peugeot RCZ View. :)

Póki co chyba pędzi na stolicę.

vanhelsing - 11:20 sobota, 5 maja 2012 | linkuj

Ale co jak co - Węgry to dziwny kraj i dziwni ludzie. Droga na Szambo to tranzytówka na Słowenię i Włochy dla tych, którzy chcą ominąć opłatę za autostradę w Austrii, która dla ciężarówek wynosi 300 euro za przejazd w jedną stronę !

Ale co my tutaj o Węgrzech, zaraz trzeba będzie pisać o Francji i Hiszpanii, nie nadążamy z krajami za Flashem ! :)

wilk - 09:49 sobota, 5 maja 2012 | linkuj

To nie tyle kwestia kierowców co raczej wybranych dróg. Jak widzę z mapy miałeś przyjemność zapoznać się z drogą do Szombathely. To jedna z najgorszych dróg jakimi w życiu jechałem - bez pobocza i niekończące się stada tirów, wyprzedzających na centymetry i nie zwalniających w ogóle przy wyprzedzaniu.

vanhelsing - 09:19 sobota, 5 maja 2012 | linkuj

Dobrze, że już przeleciałeś Węgry :) Słoweńcy jeżdżą o wiele lepiej, piękny kraj dziś przed Tobą :)

djk71 - 07:38 sobota, 5 maja 2012 | linkuj

Wiesz: Polak - Węgier - dwa bratanki!
Widać kultura za kierownicą też podobna...
Trzymaj się!

sebekfireman - 07:08 sobota, 5 maja 2012 | linkuj

Trzeba było do pobliskiej Austrii uciekać... tam kierowcy normalniejsi ;)

Komentuj